Baslangiçta kimse adam yerine koymaz onu. Önüne gelen iter kakar, kabak hep onun kel basinda patlar. Evet, kel oglandir, keles oglandir, ama yigittir, yüreklidir, namusludur. Haksizliga karsi savasmak boyunun borcudur. Yüzünün akiyla, bileginin hakkiyla ödemesini bilir bu borcu. Ezilenin, sövülenin, dövülenin yaninda yer alir hep. Kavgasi, haklinin, iyinin, güzelin kavgasidir. Gözünü kirpmadan bu kavganin yoluna kor bu kel basini. Yapilmaz sanilani yapar, olmaz denileni oldurur, güldürmezi güldürür, asar tüm engelleri; mutsuzu mutlandirir, umutsuzu umutlandirir. Ve eninde sonunda haksizligin hakkindan gelmesini bilir...