Hey! Beni özledin mi? Haydi itiraf et, özledin değil mi? Heheh! Ben de arkadaşlarımla yaşadığım maceralarımı yazmayı, saçaklı saç tellerim kadar özledim. Eski günlüğüm bittiği için yeni bir günlük aldım, “günlükçe” bildiğim için yazdıkça yazdım, çizdikçe çizdim. Zaten bir günüm de nopnormal, sapsakin geçmiyor ki!.. Etrafımdan gariplikler, başımdan güvercinler eksilmedi. Bir günlük tutalım dedik, başımıza gelmeyen kalmadı.

Sana da günlük okunmaz demiştim, bakıyorum söz dinlememiş, okumalara doyamamışsın. Hadi bu defalık okumanı affettim, önceki günlüğümü “yanlışlıkla” okumuş olabilirsin. Ama bunu sakın ama sakın okuma! Kaç kez söyleyeceğim, ÖZEL GÜNLÜKTÜÜÜÜRR O-KU-NA-MAAAAZ!

Ne kadar zıpır görünse de, Büş bize yaşlılara sevgiyi, hayvanlara merhameti, zor durumda olanın yanında olmayı, cesareti ve adaleti, hem iyimserliği hem de mücadele etmeyi öğretiyor. Dünyaya genç bir kızın gözünden bakmanın şahsına münhasır, komik bir öyküsü Büş’ün günlüğü…

(Tanıtım Bülteninden)