Nuri Pakdil, 4 cilt hâlinde yayimladigi Bir Yazarin Notlari'nda özgün bir anlatim teknigiyle yaziya üçüncü kisileri sokar. Yani yazarin disinda kisi ve kisiler de bizimle birlikte metin içinde dolasir. Bu da, bir tiyatro sahnesi algisiyla daha çok metin okumalarinin içinde olmamizi saglar. Bu çerçevede ‘mülkiyet’ kavramini Bir yazarin Notlari II’de ironik bir sahne anlatimiyla söyle sunar bize:

"Gazapmis!”: Kapisini soförünün saygiyla açtigi arabasindan inerken, yineliyor homurdanarak Etleri Sarkik Kirk Yaslarindaki: “Düsünecekmisim! Tanrinin belâsi! Bir kez uyundu bana. Pis uyuz!” Geçtigi yerlere akrep saçarak bürosuna girdi: “Mallarim gazapmis bana. Bilmem nerdeki bir yoksuldan bile sorumlu olmaliymisim ben! Mal, kimde görünürse görünsün; onda, herkesin bir parça hakki ya varsaymis, niye olamasinmis? Sorumluluk böylesine boyutlu algilanmaliymis!”
…
“Kirli yigilmaymis bunlar, ha? Donuk alinterleri bir gün eritilirse, bogulurmusum selin ortasinda! Murdarin tekisin demeye geti­riyor bana. Patlatacagim çenesini bir daha gelirse. Gazapmis! Mallarim benim gazabim öyle mi? … Bir pisligin içindeymisiz! Ya bir gün, bir seyler, baska bir seyler olursaymis!“ / Ali Göçer