Bütün hayati, en siradan, en basit gibi görünen bir olay, an ya da sey etrafinda anlatabilme kudretinde bir yazar. Ve O’nun, yeri baska öykülerle hiçbir sekilde doldurulamayacak nitelik ve derinlikteki ask öyküleri. Duyan, düsünen ve yasayisin içinde kendiliginden içkin olan felsefeyi okuruna yasatan öyküler... Bu öykülerden her birinin odaginda askin dogasini sorgulayan, onu içindeki haliyle arayan, askin ruhunda bir sekilde sürüp gittigi kadinlar var. Yasamasiz, yalniz ve yenik olmak, hepsini birlestiren nokta. Bu kitapta toz“, sözcüklerden bir sözcük, isimlerden bir isim degil. Toz töz demek, göz (iç ve dis) demek. Ask, doga, hayat ve dirim demek. Yazarin tam da yazmayi amaç edindigi türden öyküler bunlar: “Ben isterim ki; öykülerim okundugunda insan ruhen yüceldigini hissetsin!“ Toz’da sizi, Türk öykücülügünün doruklarindan bir toplam bekliyor.