Agota Kristof'tan savas, yikim, göçmenlik, kimlik, insanlik ve yazmak üzerine tüyler ürpertici bir üçleme...Zamanin ve adin olmadigi bir cografyada, savasin, felaketin, yoksullugun ortasinda anneannelerine emanet edilmis küçük ikizler, bir yandan hayati anlamaya çalisirken bir yandan da ne pahasina olursa olsun hayata siki siki tutunmaya çalisirlar. Gün gelir ikizlerin yolu ayri düser. Bir daha görüsebilecekler midir? Belki de, sinirlari asmak, sadece mekânlari ve kisileri degil, kimlikleri ve hatta geçmisi bile degistirebilir...