Kelimeyle degil, cümleyle düsündügümü fark ettim ben. Muhal farz bile olsa "Her seyi özetleyecek bir cümle" tutkum, mana biriminin cümle olmasindan. Karmasik cümlelerle konusmayi sevmem, öyle düsünmemden. Baska türlü anlatamiyorum, bu yüzden mazurum ben. Faturalarin, makbuzlarin, ihbarnamelerin arkasina. Mektup zarflarinin, davetiyelerin, program kartlarinin bosluklarina. Peçetelerin üzerine. Kitaplarin, kenar sularina, kapak içlerine. Defterlerin, sahifelerine degil kiyilarina köselerine. Yazilip da birakilmis; bilinç kendine bile hirsiz, kim bilir bazilari hatirlanmis da sonradan unutulmus bunca cümleyi bir yerlerden bulup da çikarmam. Burada böyle bir kapi açmam.