Essiz bir mizah saheseri olan Gargantua, roman sanatinin dogusunu müjdeleyen çagin, en önemli kitaplarindan biridir. Rabelais'nin bu inanilmaz zenginlikteki yapitinda hersey bir aradadir: Gerçege benzerlik, gerçege benzemezlik, istiare, yergi, devler ve normal insanlar, küçük öyküler, içedönüsler, gerçek ve düssel yolculuklar, bilgince tartismalar...
Rabelais daha kitabin ilk sayfalarinda kahramani Gargantua'yi dünya sahnesine anasinin kulagindan indirerek, okurla kendisi arasinda bir sözlesme yapar: Olaganüstü olaylar söz konusu olsa da, burada anlatilanlar ciddi seyler degildir, der. "Ciddi olmayan" ile "olaganüstü"nün uzlastigi bir roman, (bir efsane, bir güldürü ya da bir destan) diyebiliriz Gargantua için.
Rabelais'in sözleriyle:
"Bu kitabi okuyan okur dostlar
Atin içinizden her türlü kuskuyu
Okurken de irkilmeyin sakin
Ne kötülük var içinde ne muzurluk
Dogrusu güldürmekten baska da
Bir hüner bulamayacaksiniz pek
Baska yola gidemiyor gönlüm
Sizleri dertler içinde görürken
Gülen kitap yegdir aglayan kitaptan
Gülmektir çünkü insani insan eden"