Reşat Nuri Güntekin, bu eserinde; İstiklal Savaşı'nın öncesi ve sonrasında Anadolu insanının yaşadığı sıkıntı, yokluk ve hayatta kalma mücadelesini anlatıyor.

Romanın başkahramanı Ömer'in savaş sırasında bindiği asker treni bir kasabada bozulur. İstasyon çevresinde dolaşırken küçük bir kız çocuğu ona bir tas su uzatır ve "sana ben su getirdim" der. Savaşın kimsesiz bıraktığı bu iki kişi kısa süre de olsa baba kız olurlar. Ömer ise adını bile öğrenemediği bu küçük kızın hayatını nasıl değiştireceğinden habersizdir. Savaş bititğinde ne yapacağını bilmez hade geri dönerken yolu aynı kasabaya düşer. Bir "kan davası"nın sanıkları ve hep aradığı kız, onun iki düşman köyden birinde öğretmen olmasına neden olur. Kan Davası yazarın savaş, çocuklar ve anlamsız kinin düşman ettiği insanlar üzerine yazdığı bir başyapıt...