Yangın o kadar yaklaşmıştı ki artık sıcaktan bunalıyor, kavruluyorduk. Sabredemedim, gözlerimi açtım. Annem, yengem, dadım hep baygın bir yakarışla saati soruyorlardı. Baktım... Allah'ım sana geliyoruz! Sadece bir dakika kalmıştı. Bir dakika... Zelzelenin şiddeti arttı, çenemiz takır takır birbirine vuruyordu. Kasırgalar tarifi mümkün olmayan bir şiddete ulaştı. Batı tarafları her saniye daha da kararıyor, doğu ise alevler yükseldikçe parlıyordu.

Bir gümbürtü başladı. Aman Allah'ım! Ne gümbürtü... Gözümün ucuyla saate baktım ki yedi sekiz saniye var. Offf... Allah'ım yok olacağız... Gördüklerime tahammül gücüm kalmadığından gözlerimi sımsıkı yumdum. Ecelimi bekliyordum. İşte, kıyameti andıran bir gürleyişle bir gümbürdeyiştir koptu. Yer, gök birbirine giriyor. İşte: Bommmü!