Doğu edebiyatının en önemli mesnevi konusu olan Leyla ve Mecnun hikâyesi asırlar boyunca onlarca Türk şair tarafından yeniden yazılmıştır ancak hiçbirisi Fuzuli’ninki kadar etkileyici olmamıştır.

Cân virme gam-ı aşka ki aşk âfet-i cândur
Aşk âfet-i cân olduğı meşhûr-ı cihândur

Fuzuli’nin hayat kaynağı aşktır, bir şair olarak ilhamını aşktan aldığını açıkça söylemektedir. O, aşkın her türlü yansımasından mutluluk duyan bir şairdir. Tıpkı kendisi gibi Mecnun da sevgiliye duyduğu aşkı idealleştirir, maşukuna kavuşamadığı için dert ve elem çektiğini ifade etse de sonunda ruhî olgunluğa erişir.

Ger dirse Fuzûlî ki güzellerde vefâ var
Aldanma ki şâir sözi elbette yalandur