O gün, günlerden pazardi; gezinti çizelgesine göre ilk ugranilacak yer, Fenerbahçesi oldugundan Bihruz bey dogruca oraya giderek, Marmara’ya bakan büyük agaçlarin altinda arabasini durdurdu ve Kalamis tarafindan bir landonun çikabilecegi noktaya gözlerini dikip bekleyerek düsünmeye basladi. Sarisin hanim, Bihruz Bey için iki aydan beri idefiks (sabit fikir) olmustu. Uyanik iken saatlerinin hiçbir dakikasi yoktu ki sevgili “Siyah-çerde“ yi düsünmeksizin geçsin; hatta geceleri geç vakit yatagina girdikten sonra bin zahmetle güçsüz bir sekilde ruhunu atabildigi rüya âlemi içinde bile sürekli sarisin hanimla ugrasirdi.
(Arka Kapak)